Gedicht: Nieuwe noabers op de es

Gedicht voorgedragen bij de officiele opening van de Herenboerderij Usseler Es.

Nieuwe noabers op de es

Is de aarde bezig de mens af te schudden?

Omdat het gaat om een komen en gaan,

of is het een halt op het leegschudden?

De dino’s hebben veel langer bestaan.

Ja, `alles stroomt’ volgens een Griekse filosoof,

maar de versnelling zorgde voor maismuren,

biljartlakens, een maximaal rendementgeloof.

En de natuur? Die kreeg het zwaar te verduren.

Steenhard stedelijk bekleden nadert intussen de voet

van deze es waar erven een krans van noabers waren.

Die vloed zal blijven dreigen, de historie heeft ingeboet,

ruimte lokt altijd plannenmakers, mensenscharen.

Maar er zijn ook altijd meedenkers die kijken,

die googlen, die menen, hopen dat er nog tijd is

om de versnelling te matigen, te keren, te ijken.

Wat beter kan, beter moet, duurzame herrijzenis.

Niet afwachten, maar doen, samen zelf in de gaard.

Als een vlindervleugel een orkaan kan veroorzaken

waarom kunnen nieuwe Usseleressers deze aarde

dan niet evenwichtig, duurzaam productief maken?

Luisterend naar pionierboeren, krijg je herenboeren

die samen gebruik gaan maken van wat er telkens is,

wat uitgescharreld raakt. De aarde niet overvoeren

maar samen beroeren vanuit respect, dienende kennis.

Kunnen herenboeren het uitputten afschudden?

Omdat het gaat om een komen en gaan.

Een kleinschalig coöperatief halt op leegschudden?

Vlindervleugel zijn? Na ons, verdient een lang bestaan!

Dick Schlüter

Stadsdichter Enschede 2021-2023

Provinciedichter Overijssel 2011-2013